Dag 8 - Child ward

Vandaag stonden we om 7 uur weer klaar om naar het ziekenhuis te gaan. Op de afdeling was het een stuk drukker dan dinsdag.
Toen we aankwamen was er net een meisje, dat er dinsdag ook al was, overleden. Ze was ondervoed en had hiv, ze lag in doeken gewikkeld op het bed. De moeder zat heel stilletjes te huilen. De arts moest echter nog bevestigen dat het kind overleden was. Tot onze verbazing begon ze eerst aan haar consulten. Volgens de zuster bevestigd de arts normaal gesproken wel eerst het overlijden voor ze aan haar consultaties begint.
Ook het jongetje met astma, Frank, was er nog steeds. Gelukkig rende die alweer lekker over de afdeling en wilde hij de hele tijd spelen.
Twee zusters hebben ons rond 11 uur meegenomen om nieuw Ghanees eten te proeven. Het heette TZ en ik was heel blij dat ik gezegd had dat ik wel vol zat en alleen wilde proeven. Het ziekenhuis zit vlakbij de centrale markt in kumasi, dus we hoefden alleen de hoek om. Daar kregen we een ijzeren bak waarin een kleverige deegbal werd gelegd, hierbij werd wat slijmerige groente geschept (waarvan ik de naam vergeten ben), en daarna een hele kwak orgaanvlees in een soort jus. Vervolgens moesten we iets verder in het steegje gaan zitten en onze handen wassen in een afwasbakje. TZ moet je met rechterhand eten, veel van het eten hier word uit je hand gegeten, maar voor het eten mag je nooit je linkerhand gebruiken. Kennelijk gebruiken alle Ghanesen hun linkerhand om hun billen mee af te vegen, dus daarom mag deze hand niet gebruikt worden om mee te eten of iemand te begroeten. Bij TZ moet je dus met je rechterhand een stukje deeg pakken en dit door de saus halen, je kauwt hier niet op maar slikt dit in één keer door. Het orgaanvlees wilde ik eigenlijk liever laten voor wat het was, maar Ghanesen willen heel graag dat je hun eten lekker vind. Ik heb een klein stukje lever naar binnen gewerkt, maar de darmen waren me iets te herkenbaar en heb ik maar laten liggen!
Na dit avontuur was het overleden kindje weg. De andere zuster vertelde dat de vader was gekomen en dat het lichaam aan de ouders is meegegeven. Er zijn begraafplaatsen in Ghana, maar in principe mogen de ouders het kind overal begraven.
Al met al was het best een heftige dag. 'S avonds zijn we nog met de hele groep gaan eten voor de verjaardag van Charlotte.