Dag 13 - Eerste dag labor ward
Vandaag begonnen Noor en ik op de labor ward, we waren op onze eerste dag in het MCHH al voorgesteld aan Fatimatu, de teamleidster van deze afdeling en we werden nu weer hartelijk ontvangen. We deden meteen onze mooie scrubs aan, met daaronder sokken en teenslippers, wat natuurlijk een fantastische combinatie is!
De afdeling is onderverdeeld in 3 secties, first stage, second en third stage en fourth stage. Op first stage liggen vrouwen die bijna gaan bevallen, de ontsluiting word daar om de vier uur gecheckt tot het zij kunnen gaan bevallen en ook de foetale hartslag word in de gaten gehouden. Bij second en third stage vind de bevalling van baby en placenta plaats. De fourth stage is eigenlijk een soort van 'recovery' voor vrouwen die net bevallen zijn. Er zijn niet veel bedden, waardoor vrouwen die zonder complicaties zijn bevallen al na 6 uur naar huis gestuurd worden. Als er wel complicaties zijn opgetreden kunnen ze 24 uur blijven.
Toen wij aankwamen lagen er 3 vrouwen bij first stage, maar zij hadden allemaal nog maar 2 of 3 cm ontsluiting. Gelukkig voor ons kwam er even later een vrouw binnenwandelen waarbij sprake was van 8 cm ontsluiting, wat wij zelf ook meteen mochten voelen! Zij werd direct naar de second en third stage gebracht. Hier moest ze op een emmertje plassen en daarna moest ze op de tafel klimmen, waarbij totaal geen hulp wordt aangeboden. Van het emmertje waarin geplast wordt tot de lakens voor op het bed en het eten, de patiënt dient het allemaal zelf mee te nemen naar het ziekenhuis. Toen de vrouw op de tafel geklommen was werd meteen de foetale hartslag gecheckt. Toen er sprake was van volledige ontsluiting, werd gevoeld hoever het hoofdje al was ingedaald, het hoofdje bleek echter nog redelijk hoog te liggen. De patiënt moest op haar zij draaien, blijkbaar verloopt de indaling dan sneller. Vervolgens ging alles heel snel, de vruchtwaterzak werd doorgeprikt en de vrouw mocht beginnen met persen. Dit werd haar 4e kindje, een meisje. De bevalling ging redelijk snel, maar het kindje begon niet meteen te huilen en was heel bleek. Ook het uitzuigen van het mondje en neusje hielp de ademhaling niet op gang. Het kindje werd vervolgens aan haar voetjes omhoog gehouden en er werd hard over haar rug gestreken en op haar voetjes geslagen om de ademhaling te stimuleren. Dit hielp echter allemaal niet en uiteindelijk moest er een ventilatiemasker en zelfs kort hartmassage aan te pas komen, voordat zij zelf begon te ademen. De moeder lag daarbij naast het kind, maar heeft de hele tijd niks gezegd en ze heeft ook nauwelijks naar het meisje gekeken.
Het kindje word na de geboorte meteen gewogen en opgemeten. Daarna werd ze naar de moeder gebracht, die meteen na de bevalling van de placenta door moest lopen naar fourth stage. Kort na de geboorte word ook al de BCG vaccinatie gegeven, tegen tuberculose, en krijgt het kindje druppels in de mond tegen polio. De moeders krijgen in fourth stage voorlichting over onder andere het voeden van de baby's en hygiëne. Elke ochtend wordt er, met alle moeders, zusters en verloskundigen, voor de nieuwgeboren baby's gebeden en gezongen. Een week na de geboorte moeten de moeder en het kindje terugkomen voor controle, het kindje krijgt dan ook weer vaccinaties. In Ghana is er, net als in Nederland, een rijksvaccinatie programma.
Na de bevalling hebben we ook nog een besnijdenis gezien. In Ghana wordt 99% van de jongetjes besneden, dit gebeurt meestal als ze 1 week oud zijn en er komt geen verdoving aan te pas. Het is niet perse uit geloofsovertuiging dat de besnijdenissen plaatsvinden, het is meer traditie. Ik vroeg waarom ze dan geen pijnstilling gebruiken en kreeg als antwoord; dat is niet nodig. Het gehuil van de baby was echter redelijk ondraaglijk en de besnijdenis zelf vond ik ook redelijk heftig.
Patientvriendelijkheid is in het ziekenhuis tot nu toe ver te zoeken!
Al met al was het dus een heftige dag vandaag en ik ben heel benieuwd naar morgen!
De afdeling is onderverdeeld in 3 secties, first stage, second en third stage en fourth stage. Op first stage liggen vrouwen die bijna gaan bevallen, de ontsluiting word daar om de vier uur gecheckt tot het zij kunnen gaan bevallen en ook de foetale hartslag word in de gaten gehouden. Bij second en third stage vind de bevalling van baby en placenta plaats. De fourth stage is eigenlijk een soort van 'recovery' voor vrouwen die net bevallen zijn. Er zijn niet veel bedden, waardoor vrouwen die zonder complicaties zijn bevallen al na 6 uur naar huis gestuurd worden. Als er wel complicaties zijn opgetreden kunnen ze 24 uur blijven.
Toen wij aankwamen lagen er 3 vrouwen bij first stage, maar zij hadden allemaal nog maar 2 of 3 cm ontsluiting. Gelukkig voor ons kwam er even later een vrouw binnenwandelen waarbij sprake was van 8 cm ontsluiting, wat wij zelf ook meteen mochten voelen! Zij werd direct naar de second en third stage gebracht. Hier moest ze op een emmertje plassen en daarna moest ze op de tafel klimmen, waarbij totaal geen hulp wordt aangeboden. Van het emmertje waarin geplast wordt tot de lakens voor op het bed en het eten, de patiënt dient het allemaal zelf mee te nemen naar het ziekenhuis. Toen de vrouw op de tafel geklommen was werd meteen de foetale hartslag gecheckt. Toen er sprake was van volledige ontsluiting, werd gevoeld hoever het hoofdje al was ingedaald, het hoofdje bleek echter nog redelijk hoog te liggen. De patiënt moest op haar zij draaien, blijkbaar verloopt de indaling dan sneller. Vervolgens ging alles heel snel, de vruchtwaterzak werd doorgeprikt en de vrouw mocht beginnen met persen. Dit werd haar 4e kindje, een meisje. De bevalling ging redelijk snel, maar het kindje begon niet meteen te huilen en was heel bleek. Ook het uitzuigen van het mondje en neusje hielp de ademhaling niet op gang. Het kindje werd vervolgens aan haar voetjes omhoog gehouden en er werd hard over haar rug gestreken en op haar voetjes geslagen om de ademhaling te stimuleren. Dit hielp echter allemaal niet en uiteindelijk moest er een ventilatiemasker en zelfs kort hartmassage aan te pas komen, voordat zij zelf begon te ademen. De moeder lag daarbij naast het kind, maar heeft de hele tijd niks gezegd en ze heeft ook nauwelijks naar het meisje gekeken.
Het kindje word na de geboorte meteen gewogen en opgemeten. Daarna werd ze naar de moeder gebracht, die meteen na de bevalling van de placenta door moest lopen naar fourth stage. Kort na de geboorte word ook al de BCG vaccinatie gegeven, tegen tuberculose, en krijgt het kindje druppels in de mond tegen polio. De moeders krijgen in fourth stage voorlichting over onder andere het voeden van de baby's en hygiëne. Elke ochtend wordt er, met alle moeders, zusters en verloskundigen, voor de nieuwgeboren baby's gebeden en gezongen. Een week na de geboorte moeten de moeder en het kindje terugkomen voor controle, het kindje krijgt dan ook weer vaccinaties. In Ghana is er, net als in Nederland, een rijksvaccinatie programma.
Na de bevalling hebben we ook nog een besnijdenis gezien. In Ghana wordt 99% van de jongetjes besneden, dit gebeurt meestal als ze 1 week oud zijn en er komt geen verdoving aan te pas. Het is niet perse uit geloofsovertuiging dat de besnijdenissen plaatsvinden, het is meer traditie. Ik vroeg waarom ze dan geen pijnstilling gebruiken en kreeg als antwoord; dat is niet nodig. Het gehuil van de baby was echter redelijk ondraaglijk en de besnijdenis zelf vond ik ook redelijk heftig.
Patientvriendelijkheid is in het ziekenhuis tot nu toe ver te zoeken!
Al met al was het dus een heftige dag vandaag en ik ben heel benieuwd naar morgen!
Heel veel plezier daar! Xxxx